نویسندگان:
غلامرضا خرّمی – کارشناس ارشد گردشگری
سارا خرّمی – دانشجوی هتلداری
دوران میانه شامل قرن هجدهم تا اواخر قرن نوزدهم میلادی می گردد. این دوران همزمان با شروع انقلاب صنعتی بوده و به دلیل تاثیر بسیار زیاد این اتفاق مهم در صنعت گردشگری، آن را می توان به عنوان یک دوران مستقل تاریخی برای حرفه هتل داری و صنعت گردشگری درنظر گرفت. در این دوران با توجه به سرعت پیشرفت علم و اختراعات متعدد از جمله ماشین بخار که موجب رشد صنایع گوناگون به ویژه در اروپا و سپس در قاره آمریکا شد، شاهد رشد اقتصادی در سطوح مختلف جوامع متمدن بوده ایم. رشد صنایع موجب اشتغال زایی و بکارگیری همه افراد خانواده در صنایع گوناگون شد و تبع آن درآمد سرانه خانواد افزایش یافت و موجب افزارش سطح رفاه در خانواده ها شد. اگرچه این رشد در خانواده ها کارگر بسیار اندک و در بین صاحبان سرمایه بسیار زیاد بود اما همین میزان نیز برای قرار گرفتن سفر و گردشگری به اشکال گوناگون در سبد معیشتی خانوار ها بسیار موثر بود.
با رشد صنابع و اشتغال کارگران بسیاری در صنایع کوچک و بزرگ، اندک اندک کارگران خواسته های گوناگونی را از صاحبان صنعت طلب کردند که با مقاومت آنان مواجه شد. به همین دلیل رفته رفته اتحادیه های کارگری با هدف احقاق حقوق کارگران از صاحبان سرمایه و صنایع شکل گرفت و قدرت یافت. آنان قوانینی برای حقوق کارگران مانند مرخصی سالانه، ساعت کار روزانه و حداقل دستمزد تدوین کردند که این قوانین موجب گردید سطح رفاهی خانواده های کارگران افزایش یابد و آنان فرصت کافی برای رسیدگی به امور خانواده و تفریحات خانوادگی را پیدا کنند و همین امر بود که موجب رونسانسی در صنعت گردشگری شد. در این دوران با پیشرفت صنعت حمل و نقل، ساخت قطار ها و کشتی های بخار که جابجایی مسافران را راحت تر و ارزان تر کرده بود، خانواده ها با درآمد های مختلف در کنار تجار و صنعتگران اقدام به سفر نمودند که همین امر موجب احساس نیاز به اماکن اقامتی بیش از پیش را ضروری می نمود. به همین دلیل بسیاری از سرمایه داران خوش فکر با تشخیص موقعیت پیش آمده اقدام به تاسیس اماکنی برای اقامت مسافران نمودند. البته این سرمایه گزاران نوع مشتریان خود را نیز در نظر گرفتند و سعی در ایجاد اقامتگاه هایی برای اقشار مختلفی از مسافران از کم درآمد تا ثروتمند کردند.
در اواخر قرن هجدهم ساختمان هایی با هدف پذیرایی از مسافران در انگلستان و بخصوص شهر لندن ایجاد شد که شاید بتوان این اقامتگاه ها را اولین نوع اقامتگاه ها با عنوان هتل دانست. اما آنچه که به وضوح در تاریخ هتلداری از آن نام برده شده هتلی با نام “هتل شهر ” است که در منطقه منهتن نیویورک در سال 1974 ساخته شد و این هتل بعنوان اولین هتلی شناخته می شود که ساختمان آن برای هتل طراحی شده است .
انقلاب صنعتی موجب تحولی عظیم در صنعت گردشگری و حرفه هتل داری شد؛ این دروان را به واقع می توان رنسانس گردشگری نامید.