نویسندگان:
غلامرضا خرّمی – کارشناس ارشد گردشگری
سارا خرّمی – دانشجوی هتلداری
دوران مدرن
آغاز دوران مدرن در تاریخ هتلداری جهان را می توان از ساخت هتل شهر در منطقه منهتن شهر نیویورک در سال 1794 دانست. این هتل اولین هتلی بود که با هدف بهره برداری بعنوان هتل طراحی و ساخته شد. ساخت این هتل آغازی بود برای طراحی و ساخت هتلهای بیشتر. با رونق گرفتن سفر سرمایه گزاران فرصت طلب، صنعت گردشگری را بعنوان صنعتی پولساز و سودآور شناسایی کردند. آنها می دانستند که یکی از مهمترین ارکان سف ر فضای اقامتی مسافران است. بنابراین شروع به ساختن هتل های متعدد در مراکز تفریحی و تجاری کردند. آنان در ابتداء با هدف جذب تجار و بازرگانان ثروتمند شروع به ساخت هتلهای مجلل نمودند، به همین دلیل در شروع این دوران ، هتل ها بعنوان مکانی لوکس و تشریفاتی با هزینه های بسیار بالا برای مسافران مطرح بود. رفته رفته حضور مسافرانی از اقشار کم درآمد تر موجب شد که صاحبان حرفه هتلداری به فکر استفاده از بازار بکر و دست نخورده مسافران ارزان قیمت بی افتند، لذا شروع به ساخت هتل هایی با سرویس دهی محدودتر کردند که اقامت در آنها از هزینه های کمتری برخوردار بود. این امر موجب بروز رقابتی خلاقانه بین صاحبان حرفه هتلداری و صنعت گردشگری شد که تا به امروز این رقابت همچنان ادامه دارد. از این رو شاید بتوانیم دوران مدرن را در تاریخچه هتلداری دوران رقابت نیز بنامیم . در دروان مدرن به دلیل نوسانان اقتصادی بسیاری که در طول زمان در کشورهای پیشرو در حرفه هتلداری پیش آمد، بسیاری از سرمایه گذاران در شغل هتلداری مجبور به ترک این حرفه شدند و در عوض بسیاری دیگر با استفاده از موقعیت های بدست آمده کسب و کار خود را توسعه دادند. از مهمترین ویژگی های این دروران میتوان به موارد ذیل اشاره کرد.
• سرعت پیشرفت در خدمات
• ایجاد تنوع در سرویس دهی ها
• ترکیب تکنولوژی با حرفه هتلداری
• تولد زنجیره های هتلدار ی
• گسترش بین المللی حرفه هتلداری
• رقابت شدید در کسب بازارهای جدید و حفظ بازارهای بالفعل
برای درک بهتر سیر تحول حرفه هتلداری در دوران مدرن، بهتر است به ذکر برخی از مهمترین و تاثیرگزارترین هتلها و صاحبان آنان در طول این دوران پرفراز و نشیب بپردازیم.
میلتون استاتلر را می توان یکی از خلاق ترین صاحبان حرفه هتلداری دانست. او که شناخت خوبی نسبت به انتظارات میهمانان خود داشت برای اولین بار اهمیت بهداشت را در اتاق های هتل معنی کرد. او با ایجاد اتاق های خصوصی با حمام اختصاصی توانست تحولی شگرف در رقابت واحدهای اقامتی ایجاد کند. از دیگر خدمات خلاقانه ای که توانست موجب جذب مسافران بسیاری برای هتل های استاتلر شود گذاشتن یک پارچ آب یخ بصورت روزانه همراه با یک نسخه از روزنامه صبح به صورت رایگان برای میهمانان مقیم در این هتل ها بود. وی به توسعه هتل های خود ادامه داد تا آنکه پس از فوت وی و در سال 1954 زنجیره هتل های استاتلر شامل 11 هتل به ارزش 111 میلیون دلار به زنجیره هتلهای هیلتون فروخته شد.
( ویلیام والدورف آستور و جان جیکوب آستور ) هتل والدورف آستریا
( William Waldorf Astor 1848 – 1919 & Jahn Jacob Astor 1864 – 1912 )
ویلیام والدورف آستور که توانسته بود از راه نشر روزنامه برای خود شهرت و ثروتی کسب نماید در سال 1893 هتلی را در منطقه منهتن نیویورک ساخت. این هتل که 13 طبقه داشت توانست خیلی سریع بعنوان یک هتل معتبر، لوکس و گران قیمت در بین مسافران مطرح شود. چند سال بعد ویلیام با ادغام هتل خود با هتل پسرعموی خود جان جیکوب آستور چهارم که در آن زمان با شرکت در جنگ های آمریکا و اسپانیا برای خود شهرتی کسب کرده بود هتل خود را گسترش داده و به یکی از بزرگترین و مجلل ترین هتل های لوکس که دارای کازینو نیز بود مبدل سازد و آن را ” والدورف آستریا ” نامیدند. جان جیکوب آستور در سال 1912 یکی از مسافران کشتی تایتانیک بود که در اقیانوس اطلس شمالی غرق شد و این امر خود موجب شهرت بیش از پیش هتل وی گردید. در سال 1929 هتل والدورف آستریا بازسازی شد و بنای آن مجددا در 42 طبقه و شامل 2200 اتاق ساخته شد. این هتل که یکی از عظیم ترین هتل های زمان خود بود در سال 1949 توسط کنراد هیلتون خریداری شد و در سال 1977 تا 1988 با هزینه بالغ بر 150 میلیون دلار مورد بازسازی قرار گرفت. این هتل در سال 1993 همزمان با یکصدمین سال تاسیس خود بعنوان سنبل شهر نیویورک در آن سال معرفی شد.
( کنراد هیلتون ) زنجیره هتل های هیلتون
( Conrad Hilton 1887 – 1979 )
کنراد هیلتون یک تاجر موفق آمریکایی بود. او پس از جنگ جهانی اول و در سال 1919 اولین هتل خود را با نام هتل مابلی در سیسکوی ایالت تکزاس خریداری کرد. او با سرمایه گذاری در صنعت نفت توانست بحران های اقتصادی دهه 30 را در آمریکا پشت سر گذاشته و هتلهای کوچک و بزرگی که به مرز ورشکستگی رسیده بودن را خریداری کند و امپراتوری خود را در حرفه هتلداری به سرعت توسعه دهد. هیلتون در سال 1946 شرکت هتلهای هیلتون را تاسیس کرد و به بازار سهام وارد شد. او در سال 1949 با تاسیس هتل هیلتون در پورتوریکو هتلهای خود را به زنجیره بین المللی تبدیل نمود. در همین سال بود که آرزوی دیرینه او یعنی مالکیت هتل والدورف آستریا محقق شد. وی در سال 1954 گروه هتل های استاتلر را نیز به زنجیره خود اضافه کرد. این زنجیره هتلداری تحت عنوان برند ” هیلتون ورلد وای د” در حال حاضر مالکیت و مدیریت تعداد زیادی از برندهای هتلداری همچون ” همپتون “، ” دابل تری “، ” امباسی سوییتز “، ” والدورف آستریا ” و چندین برند دیگر را در دنیا برعهده دارد و تعداد اتاق های آن در سال 2022 در مجموع از مرز یک میلیون و یکصدو بیست هزا ر اتاق هم فراتر رفت.
( کیمونز ویلسون ) هتل های زنجیره ای هالیدی این
( Kammons Wilson 1913 – 2003 )
کیمونز ویلسون که در طول یک سفر خانوادگی به شهر واشنگتن از اقامتگاه های بین جاده ای استفاده کرده بود و از خدمات و قیمت آنان بسیار ناراضی بود، ایده ساخت هتل های بین راهی متفاوتی را در سر می پروراند. او اولین هتل خود را با نام ” هالیدی این ” در سال 1952 در شهر ممفیس در ایالت تنسی آمریکا تاسیس کند. او با بهره گیری از تجارب خود در سفر و ارائه خدمات خوب با قیمت مناسب، همچنین جذب سرمایه گذاران متعدد توانست خیلی سریع کسب و کار خود را توسعه داده. این زنجیره هتلداری در سال 1960 به یک زنجیره هتلداری بین المللی و به یکی از بزرگترین هتل های زنجیره ای جهان تبدیل شد. در سال 1988 شرکتی انگلیسی به نام BOSS گروه هتلهای هالیدی این را خریداری کرد.
( جی دابلیو ماریوت ) هتل های زنجیره ای ماریوت
( J. W. Marriott 1900 – 1985 )
در آغاز فعالیت ماریوت در سال 1927 او به فروش غذا و نوشیدنی در یک کیوسک در فضای باز محدود می شد. اما با خلاقیت و پشتکار مثال زدنی او توانست تا سال 1932 اولین رستوران خود را تاسیس نماید. ماریوت که فردی جاه طلب بود از فرصت های گوناگونی که بر سر راه خود می دید استفاده کرد و توانست در سال 1957 اولین متل خود را تاسیس نماید. فعالیت های ماریوت بیشتر در حوزه غذا و نوشیدنی بود اما این امر باعث نشد که او از حرفه پرسود هتلداری نیز غافل بماند. در سال 1985 همزمان با فوت ماریوت، شرکت ماریوت دارای 1400 رستوران، 143 هتل و مجموعه ای از فضاهای تفریحی و خدماتی از جمله پارک های تفریحی با تم های خاص بود. بعد از فوت ماریوت، فرزند وی کی دابلیو ماریوت کوچک مدیریت این شرکت را برعهده گرفت اما به دلیل نداشتن تجربه کاری شرکت ماریوت با بحران مواجه شد و ماریوت کوچک مجبور به فروش دارایی های خود شد به نحو ی ک ه تعداد دارایی های او در سال 1987 تنها 350 رستوران و 68 هتل رسید. اما با گذشت زمان و کسب دانش و تجربه کافی او توانست دوباره شکوه و عظمت را به برند ماریوت برگرداند. او در سال 2016 توانست زنجیره هتل های بین المللی شرایتون را خریداری نموده و خود را به عنوان یکی از مهمترین غول های حرفه هتلداری جهان مجددا مطرح سازد.
( ارنست هندرسون و رابرت مور ) زنجیره بین المللی هتل های شرایتون
( Ernest Henderson 1897 – 1967 & Robert Moore 1896 – 1986 )